Invloed uitoefenen op ons autonoom zenuwstelsel werd lange tijd vanuit medische hoek voor onmogelijk gehouden. Door toenemende interesse en wetenschappelijk onderzoek op het gebied van de ademhaling lijken we nu een ‘tipping point’ in de geschiedenis bereikt te hebben. De inzet in de reguliere praktijk van technieken als Mindfullness en hartcoherent ademen zijn daar het levende bewijs van. Deze hebben vooral een kalmerende uitwerking op het autonoom zenuwstelsel.
In de basis wordt bij dit soort oefeningen bewust, langzamer en minder geademd. Ook wordt de focus vaak gelegd op een langere uitademhaling evenals ademhalen via de neus.
Mijn persoonlijke interesse als Transformational Breath ademcoach/trainer is juist de kracht waarmee we het systeem kunnen activeren om zo o.a emoties te integreren. En daar gaat dit drieluik over, bewust intensief ademen.
Met je ademhaling kun je dus twee systemen aanspreken; het parasympatische of het (ortho)sympathische. Dit wordt gelinkt aan het 'Window of Tolerance' gebruikt binnen de psychologie bij stresshantering. In onderstaande foto zie je wat beide systemen zoal doen in ons lichaam. Je kunt je voorstellen dat we voor een gezonde balans tussen beiden moet bewegen.
Jij bent de piloot niet de passagier
In de wetenschap dat we dus niet meer volledig overgeleverd zijn aan ons lichaam onstaat een nieuwe vraag. Hoe worden wij actief de piloot i.p.v. de passagier?
Het boek ‘Breath- the new science of a lost art’ van James Nestor is een belangrijk naslagwerk waarin de ademhaling vanuit meerdere perspectieven wordt bekeken. Voor mij een verademing omdat het nu eens is ontdaan van spirituele verklaringen. En voor de ervaren holistisch lezer, de wetenschappelijk verklaard hier dus wat men al lang wist maar nu in een andere taal.
Bewust intensief ademen
Bewust intensief ademen wordt gedaan binnen technieken als; Tummo, nu bekend als Wim Hof ademen(WHM), Holotropic Breathing, Rebirthing en Transformational Breath.
Tummo is de oudste techniek in dit werkgebied, ook wel innerlijk vuur meditatie genoemd. Deze werd beoefend door Tibetaanse boeddhisten in de 10e eeuw voor Christus. Nestor schrijft dat Naropa, een Indiaanse man, deze techniek leerde in de boeddhistische universiteit Nalanda in de Hymalaya. Destijds was dit het episch centrum van astrologie en holistische geneeswijze waar veel geleerde in die tijd naartoe trokken. Monniken gebruikte deze techniek om te voorkomen dat ze bevroren, ze genereerde op eigen kracht veel extra energie en lichaamswarmte. Bij hen is een toename van wel 9,5graad Celsius gemeten welke daarna ook nog stabiel bleef!! Hoog in de bergen en met weinig tot geen eten konden ze zo hun verblijf daar volhouden. Het werd lange tijd geheimgehouden en was alleen beschikbaar voor ingewijde. Beroepssurfers, mixed martial art fighters en marinecommando’s gebruiken dit nu om zichzelf op te peppen voor een wedstrijd of missie. Het geeft zoals James Nestor zegt “je zenuwstelsel een opdonder en kraakt het autonoom zenuwstelsel”.